Ağlıyorlar...

Bu ülkede narenciye bahçeleri 1974 yılında yüz bin dönüme yakındı...

Tabi ki ganimetten bahsediyoruz!

Şimdi 30 bin dönüm ya var ya yok...

Lütfen yazın bir kenara birkaç yıla kadar çok daha az narenciye bahçemiz olacak!

Belki de tamamen yok olup gidecek...

Çünkü bu sektör hiçbir zaman devletin umurunda olmamıştır!

Bölgeye giden siyasiler narenciyenin geleceğinden daha ziyade buralarda hep oy peşinde olmuşlardır...

Verdikleri sözleri de hiçbir zaman tutmamışlardır!

Dolayısıyla sektör ilgisizlikten dolayı eriyip gitmektedir...

...

Bize ulaşan koskoca adam ağlamaklı sesle anlattı...

Üzüntüsü öyle sağlık sorunları ya da başka bir şey değildi!

Gözünün önünde eriyip giden narenciye bahçesinin durumuna ağlıyor...

O ve tabi ki diğer üreticiler de!

Fotoğraf çekip de gönderdi...

Gecesini gündüzüne katarak yetiştirdiği ağaçlardaki ürünler artık dalından daha ziyade toprağa düşmüştü!

Çok ağır eleştirilerde bulundu yönetenler için...

Bir Allahın kulu gelip de görmedi halimizi diye sitem etti!

Aslında derdi işin parasından daha ziyade verdiği emeğin heba olduğuydu...

...

Şimdi bize yine sitem edecekler ama...

Hani şu günün her anında Türkiye’ye minnet duygularıyla şükran edenlerden bahsediyoruz!

Ana-yavru edebiyatı yapanlar...

Ananın bir avucundan bile küçük bir ülkeyiz biz!

İkide bir yaptıkları Ankara ziyaretleri ne işe yarar ki, anlamadık gitti...

Hiç mi cesaretiniz yok narenciyenin üreticinin elinde kalmaması için bir çift söz söyleyin!

Ya da bu konularda istediniz de kabul mü ettiler?

Bari onu söyleyin bilelim...

...

Bu sıralar hepsinin Türklük kanı coştu, kaynıyor...

Bizi hiçbir zaman tanımayacak olan Türki devletlere övgü sıralıyorlar!

Tama biz de Türküz, milletimizi severiz ama bu kadar abartıya ne gerek var ki?

Hadi buyurun o zaman...

Bu seneyi yedik bitirdik!

Bari gelecek sene için parmağınızı kıpırdatın...

Üreticimiz daha fazla ağlamasın diye!

...

10 Dakikada Beşiktaş olunca...

Türkiye Cumhurbaşkanı Erdoğan ile Yunanistan Başbakanı Miçotakis’in görüşmesi günlerce bekleniyordu...

Gayet de başarılı geçti!

Barış mesajları havalarda uçuştu...

Ne yazık ki tek anlaşamadıkları konu Kıbrıs meselesi oldu!

Bizde de Tatar ve Holgiun görüştü...

Bu görüşme sadece 10 dakika gerçekleşti!

Ardından da görüşmenin başarısız olduğu yorumları yapıldı...

Ardından tabi ki hayal kırıklıkları yaşanmaya başladı!

Tatar, ortak zemin yaratmadığı için BM’yi suçladı...

Sürpriz bir sonuç beklemiyorduk ancak şu gerçeği de unutmamak gerek!

Annan Planı’na hayır diyen Güney Kıbrıs AB tarafından üye yapılırken evet diyen Kıbrıs Türkleri cezalandırılarak ada çözümsüzlüğe terk edildi...

Güney Kıbrıs’ın çok da umurunda değil oradaki hayat standartları bizim çok üzerimizde!

Her zaman olduğu gibi eziyeti Kıbrıs Türkü çekiyor...

Çoğu için de tek çare ülkeden kaçış!

Bir de keyfi yerinde olanlar var tabi ki...

Yıllardır ganimetin üzerine oturmuşlar yüksek hayat standartlarında yaşıyorlar!

Ve aradaki uçurum gün geçtikçe büyüdükçe büyüyor...

Sahi ganimetten köşe olanlar niye çözüm istesin ki!