Romalı gladyatörün DNA'sı, İskandinav tarihine dair şaşırtıcı gerçekleri ortaya çıkardı

MS 5. yüzyılda Anglosaksonların Britanya'ya varmasının ardından İskandinav akını başlamış ve ilk büyük Viking baskını MS 793'te gerçekleşmişti. 

Ancak yeni bir araştırmaya göre İskandinavların ataları, Britanya'ya çok daha önceden gitmiş olabilir. 

Bilim insanları yüzlerce yıl önce yaşamış kişilerin DNA'sındaki değişimlere bakarak büyük grupların göçleri hakkında fikir edinebiliyor.

Diğer yandan sözkonusu grupların genetiği birbirine çok benzediğinde çıkarım yapmak epey zorlaşıyor. 

Uluslararası bir araştırma ekibi, yeni bir yöntem uygulayarak bu sorunun üstesinden gelmeyi başardı. Ekip, popülasyonlar arasındaki tüm genetik farklılıklar yerine, genomlardaki nispeten yeni mutasyonlara odaklanarak grupların ilişkisini detaylıca inceledi. 

Bulguları hakemli dergi Nature'da dün (1 Ocak) yayımlanan çalışmada MS 1-1000 yıllarında yaşamış yaklaşık 1500 Avrupalının genomu analiz edildi. 

Birleşik Krallık'ın York kentinde MS 2-4. yüzyılda yaşayan bir kişinin atalarının yüzde 25 oranında İskandinav olduğu ortaya kondu. Bilim insanları bu kişinin Romalı bir asker veya gladyatör olduğunu düşünüyor.

Bulgular 5. yüzyıldan önce Britanya'da İskandinavların var olduğunu gösteriyor.

Almanya'nın güneyi, İtalya, Polonya ve Slovakya'da da İskandinav kökenleri taşıyan kişilerin kalıntıları bulundu.

Araştırmacılar ayrıca Viking kalıntılarıyla bilinen İsveç'in Öland adasına gömülmüş kişilerin, Orta Avrupa ve Britanyalı ataları olduğunu tespit etti.

Makalenin başyazarı Dr. Leo Speidel bulguları şöyle değerlendiriyor: 

İskandinavya'daki Viking çağının genetik yapısını tamamen değiştiren, İskandinavya'ya doğru daha önce bilinmeyen bu göçün yaklaşık MS 500-800 döneminde yaşandığını bulduk.

Bulgular, 5. yüzyılda bu bölgeye giden İskandinavların tamamen yabancı bölgeleri fethetmediğine ve atalarının gittiği yolları tekrar yürüdüğüne işaret ediyor.

Araştırmada kullanılan yeni teknik, Avrupa'nın ötesinde pek çok gözden kaçmış göç ve etkileşimleri açığa çıkarma potansiyeli taşıyor. Dr. Speidel şu ifadeleri kullanıyor:

Yeni yöntemimiz dünyadaki diğer popülasyonlara da uygulanarak bulmacanın diğer eksik parçalarını ortaya çıkarabilir.