Yeni bir masa kurulur mu?

Müzakere… çok farklı anlamlarda kullanılan değerli ve sihirli bir kelimedir. Bazı toplumların kaderinde bu kavramı öğrenmek mecburidir…Türk Dil Kurumu, “Bir konuyla ilgili fikir alışverişinde bulunma; oylaşma veya etüt”  olarak tanımlıyor. Müzakereci ise, “Müzakere yapan kimse veya öğrencileri çalıştıran kimse” olarak belirtiliyor. Devam ediyoruz… Müzakerecilik nedir diye soruyoruz… “Müzakereci olma durumu” diye açıklanıyor. Kavram net.

Müzakere Becerileri konusunu ele alırken ilk notka olarak “Davranışsal reaksyonlar ve duyguları bir birinden ayırma yeteneği” üzerinde durulur. Çok zordur… Kararlılık ikilemi ve esneklik ikilemi arasında… net bir tercih yapmanıza gerek olmasa da her müzakere masasının kendine has doğal bir yapısı vardır. Bazıları der ki… masa henüz kurulmadan sonucu bellidir…

Her kesim elindeki kartları saklar… bazen bilinçli gösterir…Bir al ver sürecine girmeye kadar vaktiniz varsa ve masa dağılmazsa şanslısınız… Bazen da masa dağıldığı için şanslı olanlardansınız… Süreç bilinmez…En azından dışardan… Masada iki taraf gibi görülürsünüz ama işin aslında koskocaman bir uluslararası menfaatler dizisi sizinle birlikte o masada gölge olarak yer alır… Herkes bunu bilir… ama orada kimse bu konuyu konuşmaz…Sessiz bir anlaşma vardır…

Masanın kurulması için gereken fiziki ortamı hazırlamak kolaydır. Hele de bir arabulucu varsa… Konu, siyasi konjonktür hazır mıdır? Tarafların anlaşmaya niyeti var mıdır? Ortak çıkarlar bir sepette toplandı mı? Eldeki kartlar hazır mı? Bir al ver süreci için taraflar duygu ve davranışlarını bir birinden ayırmaya niyet etmişler midir? Kısacası süreç tamamlanmak için mi müzakere edilmesi planlanıyor yoksa… müzakereden kaçan taraf olmamak için mi masaya oturmayı kabul ediyorlar? Bu soruların ucu bucağı yoktur… Sordukça sorulur… Cevaplar belli midir? Bellidir…

Çok sevdiğim bir hocam diplomasi bir dış politika değildir derdi… Sonra bazı kaynakların diplomasi ve dış politikanın bir birinden bağımsız çalıştıklarını iddia ettiklerini okudum… Bu konuya anlam vermem yıllarımı aldı… Zira ilk bakışta ayni ve paralel ilerlemeleri gerektiği konusunda net bir tutumum vardı… Sonuca değil sürece odaklanılması gerektiği üzerine de birçok kaynak vardır…    

Müzakere becerisi gelişmiş bir toplumuz biz… Tecrübe ile sabittir. O masa kurulur yeniden bozulur… yeniden kurulur… yeniden bozulur… Arabulucuların isimleri değişir… Masadaki planın adı değişir… Takvimlerdeki yıllar değişir… Süreç değişir… Menfaatler değişir… Değişmeyen tek şey sonuçtur. O zaman sorulara soru eklemek gerek… Yeni bir masa kurulur mu? Sonuç değişir mi? Kavram net… süreci ise izleyip göreceğiz…