Kimde? Hangi konuda? Ne kadar var?

Her dönemin en güncel konusudur… Liyakat… Vardı. Hayır yoktu… Kimde? ne kadar? ne vardı?… Bu soru ile… Hep para soracak değiliz ya… Biraz da bilgi ve beceri sormak gerek… İkisi birden ne de güzel olurdu ama her zaman olamıyor… Ara ara da olsa aklımıza geliyor… Tartışmalar hep bilgi ve beceriler üzerine…olsa keşke… Özellikle devlet idaresinde… Demiş miydim? Bilmiyorum… Bürokrasinin olmazsa olmazıdır… Liyakat…  Herkes bilgi ve becerisine göre atanmalı… görev almalı… Yeter bilgi ve beceriye sahip olmayan bireylerin yönetim kademelerinde hangi sorunlara neden olabileceği… herkesin malumu… Bu kavramı yalnızca ihtiyacımız olduğunda değil… hep akılda tutmalıyız… Gerçi uygulamadıktan sonra akılda tutmak da pek bir işe yaramıyor…

Bir de iki önemli kavram var yönetimde etkin ve verimli diye… Az girdiyle… çok çıktı. Bu kavramların da hem mali hem de liyakat boyutu var… Liyakat olmayınca… yöneticilerin veya personelin etkin ve verimli kavramlarını hayata geçirmesi elbette mümkün değildir… Bilgi, beceri bir de tecrübe ile harmanlanınca… ortaya çok değerli bir emek çıkıyor… Para çok… bilgi yok yine işe yaşamıyor… ikisinin birlikteliği çok önemli…

Her toplumun sosyal, siyasal, ekonomik, kültürel beklentileri farklıdır… Örneğin sanatsal etkinlikleri az olan bir yönetime tepki gösteren toplumlar vardır… Sanatı önemseyen ve değer veren… Diğer taraftan hiçbir tepki göstermeyen ve bu durumu önemsemeyen toplumlar da vardır…

Aynı devlet sınırları içerisindeki tüm vatandaşların yaşadığı hayatın aynı olmadığı gibi… Sanırım en büyük farklılık ekonomik uçurum ile ortaya çıkıyor… Ekonomik farklılıklar toplum içerisindeki yapıları yeniden oluşturuyor… Bu durum eğitim ile bilgi ve beceri ile de şekillenebilmeliydi… Lakin günümüz dünyasında liyakatten çok ekonomik göstergelerin çok daha belirleyici olduğu görülüyor…

Çok iyi eğitimli bireyler…Bilgi ve beceri ile donatılmış…veya doğuştan yetenekli… ekonomik açıdan bir nefes alabilmek için… yeteneklerinin ve bilgilerinin haricinde işlerde çalışmak zorunda kalabiliyor… veya alan değişmek zorunda kalıyor… Daha da ileriye gidersek ilgi duyduğu alanda eğitim alamıyor… Nedeni ise  hep ekonomik kaygılarla ilişkili…

Bugün dünyadaki gençlerin beyin göçünü bir seçenek olarak değerlendirmesinin bir nedeni de… ekonomi ve liyakat arasındaki ince çizgide saklıdır… Oysa liyakat olmadan her şeyden önce hedeflenen amaca doğru planlama sağlıklı bir şekilde yapılamaz… Kaynaklar doğru bir şeklide yönetilemediği gibi… liyakat sisteminin hakim olmadığı yönetimlerde başarı büyük bir hayaldir.

Kısacası yönetimlerde herkes bildiği işi yapsa, anladığı işi… yeterli olduğu… becerisi olduğu… ilgisi olduğu… her şey çok daha farklı olur… Bakınız başarılı dünya örnekleri. Deyip bitiriyorum.