Uyanın da balığa gidelim...

TBMM’de Kıbrıs tezkeresi kabul edildi ya...

Görmeyin coşkuyu!

Ellerini havaya açıp dua edenler bile var...

Biliyor musunuz bunların birçoğu ganimet zengini!

Malı, mülkü, paraları 7 sülalesine yeter de artar bile...

Çünkü artık KKTC’nin tanınma çağrıları yapılacak!

Mallarına da zarar gelmeyecek...

En çok da neye şaşırıyoruz biliyor musunuz?

Bu kadar malı mülkü ne yapacaklar...

Öbür dünyaya götürme şansları da yok!

...

2004 Annan Planı döneminde bakan olan şimdi yaşı hayli ilerlemiş birisiyle sohbet ederken plana evet demenin beraberinde neler getireceğini sormuştuk...

Öyle bir kükredi ki!

Bu gördüğün mallar artık Türk toprağı olmuştur diye ekledi...

Kendinden sonra çocukları, torunları, onların çocuklarının olacakmış!

Tamamen ganimet kültürü anlayacağınız...

Barışmış, özgürlükmüş, vatan millet filan hikaye!

Savaş bitti ganimet geldi...

İşte şimdi bunun keyfini sürüyorlar!

Çocuklar ve torunlar da bol bol toprak satıp havuzlu villalarda içkilerini yudumluyorlar...

...

TBMM Başkanı Numan Kurtulmuş tezkere kabul ettikten sonra ne dedi?

Bundan sonra artık KKTC yok, Kıbrıs Türk Devleti var...

Bununla övünüyoruz şimdi!

Oysa eğer Annan Planı kabul edilseydi o tarihten itibaren Kıbrıs Türk Devleti bütün dünya tarafından tanınacaktı...

Sahi niye 20 yıl önce KKTC’nin tanınması için kapı kapı gezilmedi?

Dönemin Dışişleri Bakanı Abdullah gül referandumdan önce ne demişti;

Siz yeter ki plana evet deyin, onlar hayır derse kapı kapı gezip KKTC’yi dünyaya tanıtacağız...

Amma da tanıttınız!

Dünya ülkeleri bizi tanımak için kuyruğa girmişler bekliyorlar...

...

Annan Planı sonrası ne Türkiye ne de Ankara gereğini yapmadı, yapamadı...

Kimse tanınma konusunda parmağını bile kıpırdatmadı!

20 Yıl sonra tanıtacağız diye resmen dalga geçiyorlar bizimle...

Hem de gözümüzün içene baka baka!

Bir Allah'ın kulu bile Kıbrıs Türkü çözüm yanlısı olduğunu kanıtladı diyerek uluslar arası arenada tanınma çağrısı filan yapmadı...

Biz de Ankara’ya uyduk keyfin tadını çıkarmaya devam ettik!

Kendi ayaklarımız üzerinde durmayı da beceremedik...

Her şeyi de Ankara’dan bekledik!

İyi de Ankara var...

Olmasaydı açlıktan nefesimiz kokardı!

Tabi ki ganimetin üzerine oturmayanların...

...

KKTC’nin tanınması için aslında 20 sene önce çok iyi bir fırsat vardı önümüzde...

Ama biz iki ülke olarak hep uyumayı seçtik nedense!

Üretimden koptuk ve koparıldık, tüketici bir toplum olarak peydahlandık...

Geldiğimiz nokta ortadadır!

Onun için KKTC’nin tanınma çağrısını yapanlara önce sormak gerek buna kendileri inanıyor mu diye?

Bize göre onlar da inanmıyor...

Lafın gelişi konuşuyor, nutuk atıyorlar öylesine!

Onunu için hem oradakilere hem de buradakileri seslenmek gerek...

Hadi artık uyanın da balığa gidelim!

Bir 50 yıl daha böyle gelir geçer...

Başkalarına bağımlı ülke olmaya devam ederiz!

Türk devletleri bile bizi tanımazken diğer dünya ülkeleri niye tanısın ki...