Pahalıya yaşıyor, kazıklanıyoruz…

Öyle bir karmaşanın içinde yaşıyoruz ki bir anda asıl sorunumuz olan hayat pahalılığını unuttuk. Halbuki yurttaşın asıl gündemi bu. Kabarık gelen elektrik faturaları, marketlerdeki fahiş fiyatlı ürünler, dövizdeki yükseliş, bankalara olan borçlar. Vatandaşın gündeminde aslında bu var. Reçete vurgunu nereye varacak, Kıbrıs’ta nasıl bir çözüm olacak, okullardaki eylemler hep bunlar belki gündemin önemli konu başlıkları ama tüm bu konuların dışında her gün yurttaşın yaşadığı bir sorun var; geçinme kaygısı. İnsanlar geçinemiyorlar. Aldıkları maaş market alışverişlerinde eriyip gidiyor, elektrik faturası, telefon faturası, akaryakıt gideri derken ayın ortasında aldıkları maaş bitiyor ve kalan diğer günleri kredi kartlarına asılarak geçiriyorlar. Ne yazık ki hükümetin hayatı ucuzlatmak adına attığı tek bir adım bile yok. Evet Başbakan Ünal Üstel birçok sorunun çözülmesi için uğraşıyor, çalışıyor ancak bu hayat pahalılığına ne yazık ki bir çare bulmadılar, resmen vatandaş acımasız hayat pahalılığı noktasında marketlerin tüccarların benzincilerin insafına bırakıldı.

SERBEST PİYASAYA MÜDAHALE YOK

En büyük sıkıntılardan biri bu yazdığımdır. Hükümet piyasalara müdahale etmiyor. Marketler stokçuluk yapıyor, tedarikçiler de stokçuluk yapıyor ve neye göre zam yapıyorlarsa artık ona göre etiketler hızla zamlanıyor. Hem toptancılar hem de marketçiler güzel karları ceplerine indiriyorlar. Çok küçük bir alışveriş için ödemeniz gereken rakam 500 liradan aşağıya değil. Bugün 500 liranın sadece adı kaldı. Halbuki hükümet birçok alanda uyguladığı vergi ve fonlardan fedakârlık yapsa gıda ürünleri anında ucuzlayacak, vergi ve fonlarda indirime gidilse ve buna bağlı olarak piyasalar denetlense marketlerde ciddi bir ucuzlama olacak ve vatandaşın alım gücü yükselecek. Ancak gelin görün ki bu yapılmıyor. Marketler gıda toptancılarından gelen fiyatların üzerine kendi karlılık oranlarını ekleyip satışa sunuyorlar. Gıda toptancıları da kendi kafasına göre yüksek karlılıkla satış yapıyorlar, marketçiler de kendi karlarını üstüne koydukları zaman fahiş rakamlar çıkıyor vatandaşın karşısına.

MARKETLER ARASI REKABET DE OLMASA

Evet doğru okudunuz marketler arası rekabet olmasa vatandaş uygun fiyatlı gıda emtialarını bulup alamayacak. En basit örneği ele alacak olursak x bir marka yulaf ezmesi bir markette 30 liraya satılırken başka bir markette 22 liraya satılabiliyor. Aradaki 8 lira ciddi bir fark. Yine aynı ürün başka bir markette 25 liraya satılabiliyor. Niye yazdım bu örneği; toptancıların ve marketlerin ne yüksek karlılıkla satış yaptığını ve isteseler oldukça düşük rakamlara satabileceklerini örneklemek için.

Bir marketin içerisinde bakliyat ürünlerinde firmalara arası rekabet var. Biri fiyatları aşağı çekti mi diğer bakliyatçılar da fiyatları aşağı çekiyor. Bir paket fasulyeyi geçen hafta pahalıya alırken bu hafta daha ucuza alabilirsiniz. Rekabet olmasa yurttaş bundan da yararlanamayacak.

Demem o ki gıda toptancıları ve marketler fiyat artışlarını yüksek karlılıkla yapıyorlar ve hükümet bu olup bitenleri bakmıyor bile. Halbuki piyasalar denetlense ve sınırlandırmalar getirilse bu kadar yüksek kar uygulayamayacaklar.

ELEKTRİK AŞIRI PAHALI

Hani konuşan görüyor musunuz? Konuşan yok. Elektrik faturaları her ay zamlı geliyor ama dillendiren kimse yok. Biz gazeteciler bile konuşmuyoruz yazmıyoruz, gündem maddesi yapmıyoruz. Halbuki son iki aydır elektrik faturaları hayli yüksek geliyor. Normalde ödediğimizin neredeyse üç katı yüksek geliyor rakamlar. İşte ben yazıyorum ama hükümetin buna da cevabı hazır “dolar yükseldi, brent petrol yükseldi”. Halbuki dünya piyasalarında brent petrolün ucuzladığı zamanlar oluyor. Elektrik fiyatlarına yansıyor mu bu durum yansımıyor, yansıtılmıyor.

Sonuç olarak son derece pahalıya yaşıyoruz hatta kazıklanıyoruz ve bu ülkeyi yönetenler buna ses çıkarmıyor. Ortada işlenen bir suç varsa emin olun devlet madem ki seyirci o suçun büyük ortağı da devletin kendisidir.

Pahalıya yaşıyor, kazıklanıyoruz

******************

Günün Sözü

“Kadınlar, kendilerine yapılan birçok şeyi affedebilir; ama affettikleri şeyleri hiçbir zaman unutmaz.”

Victor Hugo