Lefke’nin Mazlum Hocası

Kuzenimdi, öğretmenimdi. Güzel insan Mazlum hoca ile olan kişisel bağlarım bunlar.     

Ama o tüm Lefke’lilerin yaşamına dokunmuş birisi idi.

Yıllarca Lefke İstiklâl İlkolunda öğretmenlik, sonradan müdürlük yaptı. 5 yıl süreyle gittiğim okulda belki de rekor kırarak en uzun süre hizmet veren bir eğitimci olarak çocukların eğitimine önemli katkılarda bulundu.

27 Mayıs Cuma gün onun vefat haberi ile uyandım. Haberi duyan yıllar önce okuttuğu kişilerin yığınlarca yorumlarına bir göz atmak onun Lefkemize bıraktığı izleri, ne kadar sevilip sayıldığını  gösterir.

Bizim ailenin torpil anlayışı olmaması gurur kaynağımızdır. Kardeşim Erdinç polis babamızın birkaç kez trafik kurallarını kırdığı için ona ceza yazdığını anlatır her zaman, haklı bir gururla.

Mazlum abi de İlkokul 3de sınıf öğretmenim olduğu sürede torpil yapmayı bırak, beni ve diğer akraba çocuklarını başka çocuklardan daha fazla zorlardı. İlk bizi cezalandırırdı.

Müziğe çok düşkündü Mazlum abim. Evlerine her gittiğimizde kırmızı pikabına popüler 45lik plâkları koyup bize dinletirdi. En fazla da Elvis ve diğer ‘rock and roll’ müzisyenlerinin plâklarını alırdı. Chubby Checker’in ‘Let’s Twist Again’ plâğı en çok çaldığı plâklardandı.

Twist oynamayı gayet iyi becerirdim. Bir gün beni sınıfın önüne çağırdı. “Hade bakalım, hünerini göster” dedi. Ben bön bön yüzüne baktım. “Twist oynayacaksın” demez mi? Oynamazsam bilirim, ceza alacağım. Utana sıkıla alkışlar arasında hünerimi gösterdim. Çok kızmıştım ona. Gidip Naziyet Yengeye şikâyet ettim kendini. Yengemden Azar işittiğini duymak bir nebze kızgınlığımı gidermişti.

Yıllar sonra 2014 yılında Kıbrıs tatilim esnasında onu ziyaret ettiğimde bu olayı ona hatırlattım. Epeyce güldük.

Orta Okulda iken arkadaşı olan bir öğretmenden bütün sınıf dayak yemiştik. Bir öğrenci polise gidip şikâyet etti. Görevdeki polis babama! Babamın konuyu ele alma metoduna içerleyen ve bana zıt giderek İzcilik dersinden kırık not veren öğretmene Mazlum abim kendine has ağırbaşlı haliyle konuşup onu ikna etmişti. (Beden dersinden Dr. Saffet Taylan’dan rapor alarak kurtulmuştum!). Komşularından olan ırkçı matematik hocası tokatladığında da yine Mazlum abi ve annesi Naziyet Yengem dersini vermişti onun!

Mazlum hoca güzel beldemize hep hizmet etti. Her alanda. Lefke Türk Spor Kulübünün efsane Kalecisi olarak. O zor çatışma yıllarında Aplıç cephesinde mücahit komutanı olarak. Lefke Belediyesi Meclis Üyesi ve Asbaşkanı olarak. Lefke Avrupa Üniversitesi Yönetim Kurulu Üyesi olarak. Yaşamın her dalında yıllarca süren özverili hizmet. Eğitimde, sporda, siyasette, sosyal yaşamda.

Lefke futbol takımının (LTSK) esip gürlediği yıllarda takımın kalecisi idi. Yıllarca fileleri başarı ile korudu. Ondan halâ “Lefke’nin efsanevi kalecisi” olarak bahsedilmesi tesadüf değil. Spor alanında centilmenliği ile tüm Kıbrıs çapında, her gittiği yerde sevgi ve saygı ile karşılaştı. Sanırım bir müddet de Milli Takım kaleciliği yapmıştı.

Futbolun yanısıra basketbol ve voleybolda da çok başarılı idi Mazlum hoca. Lefke Sanat Okulunda yapılan heyecanlı voleybol, basketbol maçları halâ belleğimde. Futbolu bıraktıktan sonra da Lefke Türk Spor Kulübünü hiç bırakmadı. Bir süre Kulübün Başkanlık görevini yürüttü, Yönetim Kurulunda hizmet verdi.  

Mazlum hoca gerçek bir Lefke aşığı idi. Hiç doğup büyüdüğü şirin beldemizi terketmedi. Hep Lefke’de yaşadı. Vefat ettiği güne kadar top koşturduğu Karadağ Futbol Sahasından uzak olmayan bir yerde, mütevazı evinde ailesi ile mutlu bir yaşam sürdü. O evde yaşama veda etti.

70li yılların sonuna doğru Londra’ya gelmişti. Amacı gezmek, yer görmek değil, Lefke’ye hizmetti yine. Amcası, başka bir Lefke sevdalısı, Lefke ve Kıbrıs Futboluna çok emeği geçen İsmail İnce’nin desteği ile Londra’da yaşayan Lefkelilerden Lefke Türk Spor Kulübü için bağış toplamaya gelmişti.

“Kıbrıs’tan Geçen Beyaz Ruslar kitabımı yazarken hiç beklemediğim şekilde Rus doktorlarla ilgili bilgileri Mazlum hocanın anıları arasında yakalamıştım”. Mazlum hocanın geniş bilgi dağarcığını gösteren bu sözleri Mazlum hocanın ölüm haberini duyarkenden Elnur Ağayev hoca yazdı. O, Azerbaycan’dan Lefke’ye gelip yerleşmiş bir Lefke sevdalısı, Lefke Avrupa Üniversitesi öğretim görevlisidir.

Ailesine, akrabalarına çok düşkündü hoca. Halalarını (büyük annem, annem ve teyzelerim) çok severdi. Hatırlarım, gök mavisi bir Amerikan araba almıştı 60lı yıllarda. Tek onundu Studebaker marka araba Lefke’de. Süzülerek giderdi sesi çok hafif duyularak. Kapının önünde oturan bizi gördüğünde boruya basar, el sallayarak selam verirdi. Yalnız olduğunda bazen durur, “hade atlayın” derdi. Sevinç içinde arabaya doluşurduk. Karadağ, Aplıç, Tepe, Karşıyaka, Baraj, Lefkenin her tarafını gezdirirdi bize.  

Mazlum hoca özel hayatında birkaç facia yaşadı. Tabii ki bu yüzden çok yıkıldı, çok acı günler geçirdi. Ama içindeki insan sevgisi ateşi hiç sönmedi. Daha azimli, daha büyük gayretle etrafındakilere, çok sevdiği, bırakmaya kıyamadığı Lefkesine hizmet etmeye devam etti.  

Artık Mazlum hoca yok. Lefke girişindeki localde veya çarşıdaki kahvelerde artık onu arkadaşları ile sohbet ederken, tavla oynarken göremeyecek Lefkeliler.

Rahat uyu Mazlum hocam, Mazlum abim. Artık aramızda değilsin ama hep kalbimizde yaşayacaksın.