Kamudaki en yüksek maaşla, asgari ücretin uçurumu

Birçok konuyu yüzeysel geçiyoruz, ya da görünen ne ise sadece onu biliyoruz.

Herkes, özelde veya genelde, sadece kendi açısından önemli olan konulara ilgi gösteriyor.

İnsanlar seslerini duyurmaya, kendilerini anlatmaya, onları dinleyecek birilerini bulmaya çaba gösteriyor.

Siyasilerden çok beklenti var, kısır tartışmalar, sığ gündemler, insanların ilgisini çekmiyor.

Çözüm bekliyor, etkili ve sonuç alıcı adımların bir an önce başlamasını ve sonuçlanmasını bekliyor.

Bakmak, görmek, duymak gerek, sadece belirli bir kesimi değil, sadece belli bir bölgeyi değil, mümkün oldukça daha uzakları, daha da bütünü görmeye çalışmak, daha çok sesi duymak.

2025 yılının sonuna doğru gidiyoruz.

Günlük konuları, günlük tartışmalarla, erteleyerek, unutarak, yerine başkalarını koyarak, zamanı bitiriyoruz.

Şimdi konu, hiç bitmeyen, eksilmeyen, ekonomi.

13 maaş beklentisi, özellikle kamu çalışanları için bu dönem, bir nebze rahatlama demek.

Bunun yanında, özel sektör çalışanı da, her yılın aralık ayında olduğu gibi, 13 maaş konusunda sistemli.

13 maaş aslında bir hak, sorun olan sadece kamudan maaş alanlar için uygulanması.

Eğer çalışanlar haftalık ödenseydi, yılda 52 hafta ederdi.

Çalışanlar, aylık ödeniyor ve bu, yılda 48 hafta ediyor.

Bu sebeple, 13. Maaş, 52. haftayı tamamlamak için alınıp, uygulanan bir karar.

Ve çalışanın hakkıdır, mesele her yıl, her dönem bunu tartışmak ve tartıştırmak değil, bunu bir bütün haline getirmek olmalı.

Bir ülke en verimli şekilde nasıl kalkınabilir, her türlü uygulama yanında, sağlıklı bir ekonomi, planlı bir piyasa ve mutlu çalışanların katkısı ile bu başarılabilir.

Devlet, herkese, her kesime eşit ulaşmalı, kesimler, insanlar, sektörler, çalışanlar arasında uçurumlar olmamalı.

Bu görev elbette sadece devletin değil.

Ancak devlet, adaleti ve eşitliği sağlar, yasalar karşısında, tüm kesimleri bir tarafa koyarsa, vergisini alır, sosyal yanını vatandaşına yaşatırsa, kesimler arasındaki uçurum ancak o şekilde azalır.

Asgari ücret yine tartışma konusu, hayat pahalılığı önlemediği sürece, alım gücü korunamadığı, devlet sağlamakla yükümlü olduğu kamusal hizmetleri, eksiksiz ve ücretsiz veremediği sürece, bu tartışma hiçbir zaman bitmeyecek.

Kesimler karşı karşıya gelecek, bölünecek, kutuplaşacak, işveren de çalışan da mutsuz olacak.

Her tarafı koruyacak bir sistem, bir düzen mutlaka bulunabilir, vardır.

Özel sektör çalışanları için de, 13 maaş bir formülle uygulanabilir.

Bu en başta bir çalışanın motivasyonunu ve iş yerine aidiyetini artırır.

Hem çalışan, hem işveren, hem de devlet kaynaklı bir fon yaratılabilir.

13 maaş ve asgari ücreti tartışmak, bundan popülizmle, siyasi yarar sağlamayı ummak, günlük bir kazanç sağlayabilir.

Oysa geleceği kurgulamak ve gerçekleri tartışmaya açmak, bundan korkmamak gerek.

Nedir bu gerçek, kamu ile özel sektör çalışanları arasında açılan gelir uçurumunun nasıl kapatılacağı?

Kamudaki en yüksek maaşla, asgari ücret arasında git gide büyüyen farkın, makasın, aralığın, kimseyi rahatsız etmemesi ancak konuların etrafından dolaşıp, bu konunun siyasi malzeme yapılması.

Gerçekler bunlar.

Amaç çözümse, plan, program, irade, gerisi kendiliğinden gelir.