Bir milletin kalbinde yanan ışık

Bazen bir tarih, sadece takvimde durmaz.
Bir milletin alnına kazınır, bir ulusun kalbinde yaşamaya devam eder.
29 Ekim işte böyle bir tarihtir.
O gün, Anadolu’nun yorgun ama onurlu insanı, küllerinden yeniden doğmuştur.

Bir imparatorluğun yıkıntıları arasından bir fikir yükseldi:
“Egemenlik, kayıtsız şartsız milletindir”
Bu cümle, sadece bir yönetim biçimi değil, insanın kendi onurunu geri alışının ilanıdır.
Atatürk, bu topraklarda sadece bir devlet kurmadı; insanın kendine inanma hakkını geri verdi.

Cumhuriyet, bir hükümet şekli değil; bir insanlık onuru meselesidir.
Kadının başını kaldırıp gökyüzüne bakabildiği, çocuğun adının umutla anıldığı, köylünün, işçinin, öğretmenin, askerin eşit değerde olduğu bir ülke hayalidir.
Ve o hayal, bir adamın gözlerinden bütün bir millete sirayet etti.

Atatürk, sadece bir lider değildi; bir uyanışın sesiydi.
Savaş meydanlarında değil, kalplerin derinliklerinde kazandı zaferini.
Çünkü biliyordu ki, silahlar bir gün susar, ama fikirler asla.
Cumhuriyet’i kurarken söylediği her söz, bir ulusun vicdanına düşen ışık oldu:
“Benim naçiz vücudum elbet bir gün toprak olacaktır, fakat Türkiye Cumhuriyeti ilelebet payidar kalacaktır.”

Bugün o sözün yankısı hâlâ aynı berraklıkla çınlıyor.
Her çocuğun gözlerinde o ışık var. Her kadın, her genç, her emekçi o fikrin devamıdır.
Cumhuriyet, bir rejim değil; bir duruştur, bir karakterdir, bir inançtır.
Karanlık ne kadar büyürse büyüsün, o ışık sönmez; çünkü biz o ışığı Mustafa Kemal’in kalbinden alıp kendi kalbimize koyduk.

Ve bugün, 29 Ekim’de, her bayrak dalgalandığında, her marş söylendiğinde aslında aynı şeyi haykırıyoruz:
Biz hâlâ buradayız.
Korkusuz, özgür, onurlu ve minnetle doluyuz.

Cumhuriyet bir gün değil, her gün kutlanacak kadar değerlidir.
Çünkü o, bir milletin yeniden “ben varım” deyişidir.
Ve biz, o sözü Atatürk’ün emaneti olarak sonsuza kadar taşıyacağız.

Cumhuriyet'e sadık her kalbe cumhuriyet Atatürk'ün payidar armağanıdır.